Ruhumun səsi

Əfsus yaşadığım illərə əfsus
Haqqı duymayan daş qəlbə əfsus
Bizi yaradıb əzizləyən üçün
İbadət etmədiyim illərə əfsus.

Necə hüzürunda duracağam mən
Kar olmuş qulaqla kor olmuş gözlə
Necə çəkəcəyəm günah yükünü
Görən pislik üçün yaşamışam mən?

Gətirdim dilimə haqq kəlməsini
Vurğunu olduğum aləmə düşdüm
Sənin varlığını duyandan bəri
Ruhumla canımla aşiqin oldum.

Qəflət yuxusundan oyandığımda
Sanki bir qəfəsdə çırpınmamışam
Niyə bu qədər yubanmışam mən
Sən varkən varlığını duymamışam mən.